ik kan zo goed de stilte duiden
waarvan je me deelachtig maakt
de woordenloze schreeuw van je hart
die met een scherpe pijl het mijne raakt
zalvende woorde hebben geen zin
de storm, je zit er midden in
ik heb het zelf ook meegemaakt
ik kan zo goed de leegte voelen
die in je ziel een krater sloeg
doorheen de pijn van je zwijgen
en de antwoorden die je vroeg
maar door het slepen van de tijd
ontdekt ieder zijn waarheid
die je altijd in je droeg