Geen naam heeft dit
Ver langzaam draal ik
in de waan van mijn zinnen
bekoord door aardig wezen
loos gevoel wellicht?
Dan dwaal ik
door dalen
diep verhalen die
bekoren zonder
woorden die
klinken
als klokken
gelui
in de bergen.
En ik wist
het niet
het spijt mij…
in de waan van mijn zinnen
bekoord door aardig wezen
loos gevoel wellicht?
Dan dwaal ik
door dalen
diep verhalen die
bekoren zonder
woorden die
klinken
als klokken
gelui
in de bergen.
En ik wist
het niet
het spijt mij…
Reacties op dit gedicht
| Ria Overwater: | Woensdag, oktober 02, 2002 17:34 |
| Sjonge, even stil... Liefs Ria |
|
| charly: | Woensdag, oktober 02, 2002 12:06 |
| een einde om weemoedig van te worden, mooie, |
|
| louise: | Woensdag, oktober 02, 2002 11:33 |
| mooi liefs louise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor van der Daelen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||