laat mij vrij.
ik zal nooit de persoon,
zijn die jij kent.
je zal nooit weten,
of ik linda ben.
ik zal je alleen,
maar verdriet geven.
door het niet durven,
toelaten in mijn leven.
ik wil jou geen pijn doen,
je betekent teveel voor mij.
maar het gevoel maakt me gek,
vergeet me en laat mij vrij.
ik schrijf dit met tranen,
ik vond het fijn samen.
maar je zal steeds moeten strijden,
om mijn innerlijk te bereiken.
ik ben blij je te leren kennen,
maar zal jij ooit aan mij wennen?
voor iemand speciaal.
lindav
zijn die jij kent.
je zal nooit weten,
of ik linda ben.
ik zal je alleen,
maar verdriet geven.
door het niet durven,
toelaten in mijn leven.
ik wil jou geen pijn doen,
je betekent teveel voor mij.
maar het gevoel maakt me gek,
vergeet me en laat mij vrij.
ik schrijf dit met tranen,
ik vond het fijn samen.
maar je zal steeds moeten strijden,
om mijn innerlijk te bereiken.
ik ben blij je te leren kennen,
maar zal jij ooit aan mij wennen?
voor iemand speciaal.
lindav
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||