bezeten
in de duistere nacht,
en verloren schaduw.
ze weent zeer zacht,
gebukt onder het leed.
haar ogen zijn dood,
haar mond verbeten.
een vrouw in nood,
een vermoorde ziel,
ze wil de pijn verbergen.
in de nacht van 't verleden,
maar door een duistere macht,
is zij voor eeuwig bezeten.
lindav :((
en verloren schaduw.
ze weent zeer zacht,
gebukt onder het leed.
haar ogen zijn dood,
haar mond verbeten.
een vrouw in nood,
een vermoorde ziel,
ze wil de pijn verbergen.
in de nacht van 't verleden,
maar door een duistere macht,
is zij voor eeuwig bezeten.
lindav :((
Reacties op dit gedicht
| Chippy: | Woensdag, oktober 09, 2002 09:45 |
| Linda...stel je deze clown voor. En laat achter het gezicht maar achter je..en pak die bloem. De clown die ben ik.. Ik ben maar een clown, met een vrolijke snoet Die je laat lachen en zingen. Want als je me ziet, verdwijnt mijn verdriet, en slechte herinneringen. Mijn hoed is te klein en, mijn schoenen te groot. Mijn jas zit vol lappen met kleuren. Maar diep in mijn hart, achter mijn gek gezicht, zit een mens die ook kan treuren |
|
| christina: | Donderdag, oktober 03, 2002 10:12 |
| hee lieverd een vrouw die vecht en zal winnen kom op he meis dikke speciale knuffel |
|
| Beverke: | Donderdag, oktober 03, 2002 08:28 |
| eeuwig zal dat niet duren hoor meisje, je moet er aan werken en stap voor stap sleur je jezelf uit de kleverige duistere macht die, eens je ze loslaat oplost in een nare herinnering, veel liefs jenne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||