levensverhaal
glinsterende tranen op haar wang,
laten haar lege ogen spreken.
tranen die zoveel verdriet bezitten,
doen haar stalen masker breken.
tranen verbreken de jaren stilte,
ze geven een bevrijdend signaal.
langzaam komen de woorden,
tot een verdrietig levensverhaal.
lindav
laten haar lege ogen spreken.
tranen die zoveel verdriet bezitten,
doen haar stalen masker breken.
tranen verbreken de jaren stilte,
ze geven een bevrijdend signaal.
langzaam komen de woorden,
tot een verdrietig levensverhaal.
lindav
Reacties op dit gedicht
| christina: | Donderdag, oktober 03, 2002 10:15 |
| tranen de parels van je ziel laat ze maar stromen ieder traan is een stukje verdriet liefs kuffie speciaal christa |
|
| Beverke: | Donderdag, oktober 03, 2002 08:25 |
| Laat je tranen lopen het zal je bekneldheid ontladen en opluchten, het is goed dat men om zijn verdriet kan huilen je moet dat niet opkroppen dat bezorgt je alleen nog meer pijn, kop op hoor, knuffeltjes jenne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||