Westers imago
De maatschappij speelt een link spel.
Acteurs met opgeheven hoofden.
We evolueren rustig door
zoals we het onze ouders beloofden.
De tijd gaat snel tot aan de dood.
We maken ons nuttig, dag na dag.
Daarnaast willen we kwaliteit.
Geen vrije tijd, dus zelfbeklag.
De dag verandert in de nacht.
De hele wereld is muisstil.
Mensen rusten doodmoe uit.
Een zwarte nacht is o zo kil.
Men lacht steevast hun groene lach
en knipoogt naar de wereld.
Beseffend dat ons mooi imago
echt niet zo veel betekent.