Vosjes
vosjes,
ze lijken zo schattig
maar pas op
achter dat zachte vachtje
en die mooie kop
schuilt gevaar
ze zijn zo spits
zouden als het even kon
een bootje laten zinken
de drenkelingen die overleven
opeten met huid en haar
pas als de verzopen kat
haar haaientanden laat zien
waarin hij eerst niet wilde geloven
druipt hij af met een grien
en weet.....het was toch waar
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Dinsdag, november 19, 2002 18:33 |
| leuk en arme Voske | |
| MayadeBij: | Vrijdag, oktober 04, 2002 09:15 |
| Maar wil je begrepen worden door mensen die je niet begrijpen, vraag ik mij dan af? | |
| Roxette: | Donderdag, oktober 03, 2002 22:53 |
| daar heb ik nou ook last van:))))) | |
| voske: | Donderdag, oktober 03, 2002 22:27 |
| Ik pleit onschuldig. Ik wordt alleen vaak verkeerd begrepen;snik.. ;o)) |
|
| Koelemij, Harold: | Donderdag, oktober 03, 2002 21:48 |
| oeps ik duik even naar de rand van het bos anders ruik ik straks de vos |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||