Ik vraag me weleens af,
Vlak voordat ik in slaap val.
Wat als jij er niet meer bent,
Val ik dan in een diep dal?

Het klinkt misschien raar,
Ik ken je namelijk nog niet zo lang.
Maar als ik denk aan een leven zonder je,
Wordt alles zwart en voel ik me bang.

Ja ik ben teveel om je gaan geven,
In zo'n korte tijd.
Maar dat maakt niet uit,
Hiervan heb ik echt geen spijt.

Ik ben blij dat ik je ken,
Geen idee of jij dit ook zo voelt.
Ik hoop alleen,
Dat je begrijpt wat ik bedoel.

Dat zal wel je snapt me altijd,
Jij begrijpt me zo goed.
En als ik het niet zie zitten,
Dan geef jij me weer moed.

Ik wil je bedanken,
Voor alles wat je voor me betekent.
Voor alles wat je doet,
En voor alles wat je bent.

Michelle van Hal