ga maar
Ga maar.
Ik laat je gaan.
Ik laat je los.
Er wacht je een nieuw bestaan.
Ik laat je gaan.
Mijn hart is vrij,
mijn hart is blij,
ik laat jou vrij.
Dankbaar voor onze momenten.
Een gezamenlijke dans.
Gegrepen elke kans,
tot ontmoeting, verbinding.
De durf tot uitspreken.
Verwijdering en verzoening.
Een omarming als een warme deken.
De ontroering, in vervoering.
Kijken naar jou.
Jouw daden, jouw woorden.
Jouw oprechtheid, jouw zachtheid.
Maar ben niet bang, het doet geen pijn dit afscheid.
Ik koester je.
Je verwarmt me.
Ik draag je.
Ga nu maar.
Het is klaar.
Ik laat je gaan.
Ik laat je los.
Er wacht je een nieuw bestaan.
Ik laat je gaan.
Mijn hart is vrij,
mijn hart is blij,
ik laat jou vrij.
Dankbaar voor onze momenten.
Een gezamenlijke dans.
Gegrepen elke kans,
tot ontmoeting, verbinding.
De durf tot uitspreken.
Verwijdering en verzoening.
Een omarming als een warme deken.
De ontroering, in vervoering.
Kijken naar jou.
Jouw daden, jouw woorden.
Jouw oprechtheid, jouw zachtheid.
Maar ben niet bang, het doet geen pijn dit afscheid.
Ik koester je.
Je verwarmt me.
Ik draag je.
Ga nu maar.
Het is klaar.
Reacties op dit gedicht
| vipergirl: | Vrijdag, oktober 04, 2002 11:43 |
| wauw, heerlijk mooi. zalig dat je waardig kan afscheid nemen... xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kagib | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||