staren
Ze staarde door het raam
en zag niets dan mist,
haar figuur in de ruit vervormde
en langzamerhand dreef het mee op de droevige klanken van haar piano…
Ontastbaar,
dat wist ze,…
maar toch greep ze,
ze greep in het niets
naar de droevige blik in de ruit
die haar aanstaarde en recht in de ogen keek.
Al snel trok ze terug
uit angst te ontdekken
dat wat ze ziet
niet voelbaar is…
en zag niets dan mist,
haar figuur in de ruit vervormde
en langzamerhand dreef het mee op de droevige klanken van haar piano…
Ontastbaar,
dat wist ze,…
maar toch greep ze,
ze greep in het niets
naar de droevige blik in de ruit
die haar aanstaarde en recht in de ogen keek.
Al snel trok ze terug
uit angst te ontdekken
dat wat ze ziet
niet voelbaar is…
Reacties op dit gedicht
| flyingbabe: | Vrijdag, oktober 04, 2002 19:46 |
| 'k barst ff van jaloezie **zucht** mooi hoor!!! |
|
| sheren: | Vrijdag, oktober 04, 2002 19:04 |
| pfoei, mooi gedicht! liefs sheren | |
| greet1002: | Vrijdag, oktober 04, 2002 18:22 |
| Knap werk. xxx Greet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: krokodoel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||