No Name
Ik zou wel eens willen zweven
Maar heel even
Om daarna als een druppel
Een golf te veroozaken in jou leven
Ik een druppel wil jou zoute muur verslaan
Jou laten inzien dat er meer is om voor te bestaan
Als ik daarna verdamp hou ik op met bestaan
maar de weerkaatsing van de druppel heeft bestaan
Ik wil jou glas zijn die je omstoot
De weerkaatsing van allerlei oplossingen blootslaat
En als ik ben operuimd hou ik op te bestaan
Maar de weerkaatsing van de scherven heeft bestaan
Ik wil jou raam zijn waardoor jij naar buiten kijkt
De raam waartegen jij voor verandering pleit
En als jij je omdraait wil ik je horen zeggen
Ik laat me door niets en niemand neerleggen
Maar stom dat ik de onzichtbare schaduw ben
alles wat ik voor je voel verdwijnt erin
slechts vanuit mijn ogen af en toe een liefdevolle blik
Ik wil nog zoveel meer zeggen maar... ach...ik...ach God STIK!
*
~ Voor No Name ~
*
Reacties op dit gedicht
| No Name: | Zaterdag, mei 19, 2007 00:49 |
| Lieve Derrik, Jaren later weer een berichtje over dit gedicht.. Zo mooi.. Dankjewel. Ik hoop dat het goed met je gaat... Liefs, Mij |
|
| No Name: | Vrijdag, oktober 04, 2002 20:47 |
| lieverd... ik ben totaal sprakeloos :s en dan dus ook totaal... ik vind het heel erg lief van je, het is een prachtig gedichtje... een van de liefste die ik ooit heb gehad... dankjewel hiervoor... knuffel mij |
|
| manuella smit: | Vrijdag, oktober 04, 2002 20:19 |
| Een mooi gedicht voor een lieve meid..die het zo goed kan gebruiken..lieve woorden...mooi gedaan | |
Over dit gedicht
| Auteur: Derrik Djons | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||