als maar weer spookt het door mijn hoofd
voor de zoveelste keer verdoofd
keer op keer steeds die verdriet
waarom niet
wat is het toch wat er altijd fout gaat
ik hoor dan steeds die zin keer op keer
ik kan het niet met je kinderen
maar waarom beginnen ze dan met mij een relatie
om mij om mijn hoofd speelt uitelijk dan zo rol in het leven
soms wou ik mijn gezicht wel verminken dat ze om mijn kinderen gingen geven
oke hoor wel van alle kante he je kids dat is belangrijk
die geven je liefde en houden van je maar ik kan niet altijd op mijn kinderen blijven rekenen
ook ik mag toch ook wel eens het geluk hebben dat een man gelukkig is met ons en niet alleen met mij
mijn kinderen horen erbij
nu ik weer alleen ben zoek ik uit wie ik ben en wat ik wil
verdriet heb ik nu maar kom er wel weer door heen heb het nu al weer 5 keer mee gemaakt
maar deze laaste man heeft meuh heel diep geraakt
hij was die mij weer leerde mezelf een beetje terug te vinden
maar ook hij had de zin sorry lukt niet misschen over een tijdje als de kleine wat grote is
maar in mijn hart weet ik dat het niet zo kan
maar hij was wel de man