Uitgezet met liefde
De laatste dagen
alleen met mijn ziel
zie ik je staan
als foto in mijn ziel
je bent mij zoveel
alles wat ik niet ben
ik draai mijn hoofd
kijk je strak aan
innerlijk vluchten woorden
in uiterlijk stilte
ik ben jou zoveel
alles wat je niet bent
ik veeg je tranen
ervaar je woorden
als herkenning
dat liefde wint
samen rusten we
naar een nieuwe dag
uitgezet met liefde.
04-10-‘02/23:26
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, oktober 05, 2002 03:09 |
| als de ene kan aanvullen wat de andere niet is,...en omgekeerd,...dan is de liefde pas compleet.....twee wordt dan één.... héél mooi... |
|
