geen woorden om te zeggen wat ik bedoel
geen om te zeggen wat ik nu eigenlijk voel
slechts een blik in de ruimte, een herinnering daar
is 't verleden of toekomst wat ik ontwaar?
geen tijd en geen ruimte, slechts dat ene moment
is 't verleden of toekomst wat je herkent?
overmand door emotie's van dat moment
de angst dat je mij misschien niet herkent....
jouw licht en jouw liefde blijven me bij
't kan ook niet anders, zij zijn deel van mij
onbegrip, verbijstering, een intens verdriet
geen tijd voor mij?
zo ken ik je niet!
verwart en gewond door de afstand in je stem
ga ik op zoek naar wie ik eigenlijk ben
wellicht ben ook ik, anders dan toen
in mijn uitstraling, praten denken of doen
beetje bij beetje ontdek ik mijn wezen
en begin langzaam aan mijn zelf te genezen
de mist trekt op, nog slechts één wens in mij
mezelf te blijven, met jou aan mijn zij....