maar soms word ik toch zo bang
gevulde ogen kijken weg
in mijn pas ontsproten hersenspinsel
het zoute water kan toch niet ontkennen
welke bevrezing mijn hart heeft toegekend
angst omklemt me met stalen greep
niet ontkombaar, grote pressie
verzwaart mij met grauwe gewichten
door weegschaal des vrees gewogen
maar soms word ik toch zo bang....
jouw leven is toegankelijk voor herziening
gevoel is te verliezen in de drieste wateren
bedruppeld door mijn eigen verrichtingen
verdrink ik jouw liefde