Het leven was ok, ok...het leven was ok.
De dagen dijnzden met de winden mee;
het leven was ok
Dat ik nog weet van de tijd dat jij zo blij
mij voer met de liefde mee
dat ik nog zie je gezichtje o zo vrij
en van kussen mij alleen,
Het leven was ok, ok...het leven was ok
Wat was ons geluk toch mooi, en slapen
nooit een sleur
elke ochtend de gordijnen dicht, maar licht
werd het ruim gekleurt
oh, het leven was ok, ok...het leven was ok
Dat ik maanden niets wist van ander leven,
als in die kamer daar drie hoog
de straten waren mij verstild en och,
er gaan was
om jou gaan, met een ìets grotere boog.
De dagen dijnzden met de winden mee,
och het leven was ok
Maar de Herfst toen kwam, en hij kwam
toen met, veel te veel berichten
alle blaadjes waren berichtjes wit, en allen waren
als een afscheid mij geschreven
De dagen dijnzden met de winden mee,
och het leven was ok
Wat ik verkeerd deed, weet ik niet
wat er was waardoor jij verdween
maar plots was je weg en echt
doordringend eenzaam bleef ik alleen
och, het leven was ok, ok...het leven was ok
Niets ontziend kwam een winter toen
om al alsnel te vriezen
Ik lag te bed en laf gestaar
was om een hemel te verliezen...
Het leven was ok, ok...het leven was ok.
De dagen dijnzden met de winden mee;
het leven was ok
Dat ik nog weet van de tijd dat jij zo blij
mij voer met de liefde mee
dat ik nog zie je gezichtje o zo vrij
en van kussen mij alleen,
Het leven was ok, ok...het leven was ok
Wat was ons geluk toch mooi, en slapen
nooit een sleur
elke ochtend de gordijnen dicht, maar licht
werd het ruim gekleurt
oh, het leven was ok, ok...het leven was ok
Dat ik maanden niets wist van ander leven,
als in die kamer daar drie hoog
de straten waren mij verstild en och,
er gaan was
om jou gaan, met een ìets grotere boog.
De dagen dijnzden met de winden mee,
och het leven was ok
De dagen dijnzden met de winden mee;
het leven was ok
okt2002