als ik dood ga
Als ik dood ga
als ik dood ga
zal ik aan mijn bedstee
staan
zal ik de zielen kijken
en zien
wat echt is en wat
waan
als ik dood ga
zal ik je handen
voelen
die me aanraken
en door mijn haren
woelen
maar wees dan
niet bedroeft
mijn lief
want als ik dood ga
zal ik altijd
bij je zijn
—<*>---
*
*
*
Reacties op dit gedicht
| Angel_14: | Zondag, april 06, 2003 13:28 |
| inderdaad met caroline eens. wees gerust, je gaat nog veeeeele jaren mee!!!! liefs, anneleen |
|
| Caroline Maas: | Maandag, oktober 21, 2002 10:37 |
Verdriet zou er wel degelijk zijn lieve Prammie! Want we zouden je verschrikkelijk missen! Lief en mooi gedicht! Liefs, Caroline |
|
| vlindertje: | Zaterdag, oktober 19, 2002 15:33 |
| 1 woord: ~* PRACHTIG *~ |
|
| Zoety: | Zondag, oktober 13, 2002 11:35 |
| Als je dood gaat, blijf je eigenlijk toch nog bestaan, want de mensen die van je houden, zullen aan je blijven denken en dardoor blijf je toch nog een beetje voortbestaan!! By the way, een prachtig gedicht!!! Xxx Zoety xxX |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, oktober 11, 2002 23:06 |
| als je dood bent, word je vele malen verteld, een groot verhaal zul je zijn, een woord op de wind die alles hoort en praat in al wat mee te maken zal zijn, die niet alleen laat. groetje, hans |
|
| maneschijn: | Vrijdag, oktober 11, 2002 10:50 |
| hellow.. jij gaat helemaal niet dood... goden waren toch onsterfelijk?? heb JIJ mij geleerd hoor!! ;) nee, lieverd... blijf idd nog maar een poosje.. je moet je ontzettend grote wijsheid nog doorgeven aan je nakomelingen (als je aan mij wilt beginnen heb je wel nog een eeuw of drie nodig :p)... wacht gewoon nog een jaartje of vijftig... dan kunnen we gewoon heel snel volgen.. en samen met de mensjes die jij -helaas- al hebt moeten afgeven, een nieuw bestaan beginnen na de doo |
|
| Sheena: | Donderdag, oktober 10, 2002 22:38 |
| Als jij dood gaat, dan weet ik dat jij ons, die je liefhebt, altijd bijblijft en nimmer in de steek laat, maar toch, blijf nog maar een poos, zoals Michris zegt, er zal ondanks dat veel verdriet zijn en pijn, dus blijf nog maar wat, je moet ons nog zoveel leren, en wij jou brombeertje *gniffel* lufff you, de dwarse meermin |
|
| michris: | Donderdag, oktober 10, 2002 21:48 |
| als jij dood gaat zullen tranen vloeien als jij dood gaat vallen mensen in hun wankele bestaan als jij dood gaat wie moet er dan voor ze roeien dus blijf nog maar heel lang en laat wijsheid en je levensvisie velen door het leven slaan liefs, michris |
|
| Soledad: | Donderdag, oktober 10, 2002 19:25 |
| Geen zorgjes hoor daarover. Als we leven is de dood er niet, en als die er wel is, sja, dan zijn wij er nie...of jij in dit geval. En je zal toch altijd in de harten blijven bestaan... Liefs, maaruh...blijf maar lkkr lang hoor! |
|
| Ton Rijkers: | Donderdag, oktober 10, 2002 19:04 |
| Hoi Pramo, Aan het einde van een soms lange reis...leggen wij aan aan een kade....en zien dat geliefden ons daar verwelkomen.... Eenmaal op de kade kijken we een laatste keer naar de zee...en dan zijn we thuis... Groetjes, Ton |
|
| arie: | Donderdag, oktober 10, 2002 15:41 |
| Ehhh neem geen afscheid he... Als het je tijd is, dan blijf jij schipper op gods zee, en in gedachten drijf ik met je mee daar waar de wind je brengt.. Mooi gedicht met een diepe inhoud die zeker tot nadenken stemt Liefs Arie |
|
| diddo: | Donderdag, oktober 10, 2002 15:19 |
| met de nadruk op ALS..!! een jonge bloem als jij is nog lang niet uitgebloeit gelukkig. en dat lieve gezichtje van jouw willen een hoop nog van genieten. ik weet dat je met dit gedicht ook niet wil laten weten dat je snel weggaat maar wil het toch gezegd hebben! verder erg mooi geformuleerd! veel gevoel in weergegeven! lief! kitty |
|
| voske: | Donderdag, oktober 10, 2002 13:52 |
| Zo lijkt doodgaan weer helemaal niet erg,en dat was het ook niet,als we zelf maar het moment konden kiezen. groetjes,voske |
|
| wijnand.: | Donderdag, oktober 10, 2002 12:45 |
| al ik zou kunnen dan zou ik iedereen wie ik liefhad weer tot leven blazen |
|
| MayadeBij: | Donderdag, oktober 10, 2002 11:25 |
| Ieks, geen dood voor mij hoor, dankUwel. Ik wil minstens honderd worden, namelijk. | |
| Ana (stacia): | Donderdag, oktober 10, 2002 11:03 |
| ... toch nog eerst even een paar meetings meepikken ... liefs ana |
|
| ~Marina~: | Donderdag, oktober 10, 2002 10:56 |
| k wou net zeggen... t is wel de bedoeling dat je nog wat langer rondhuppelt hoor, grin maar, mooie boodschap liefs, Marina |
|
| Koelemij, Harold: | Donderdag, oktober 10, 2002 10:31 |
| Ja Hallo ook goedemorgen Pram Nou blijf nog maar effe hoor |
|
| christina: | Donderdag, oktober 10, 2002 10:22 |
| als jij je schip gaat ruilen blijf je toch nog de kaptein die je was alleen dan op een schip in de ruimte maar blijf voorloppig nog maar zeeman op zee hoor liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pramodah | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||