Stilletjes verdriet
Eventjes aan het denken
misschien is het beter van niet
maar toch blijf ik maar denken
en het doet me stilletjes verdriet
en ik wil helemaal niet denken
ik wil het vergeten voorgoed
maar toch komt het weer naar boven
ik weet niet hoe het vergeten moet
En alles is vergeven
alles is weer goed
maar toch blijf ik maar denken
het komt me tegemoet
Hoe het zou zijn geweest
als het anders gelopen zou zijn
dan was mijn hele leven anders
en voelde ik minder de pijn
stilletjes doet het me nog verdriet
heel stilletjes als een kleine beet
Maar ik ben allang gelukkig
dat ik weet dat je me niet vergeet
misschien is het beter van niet
maar toch blijf ik maar denken
en het doet me stilletjes verdriet
en ik wil helemaal niet denken
ik wil het vergeten voorgoed
maar toch komt het weer naar boven
ik weet niet hoe het vergeten moet
En alles is vergeven
alles is weer goed
maar toch blijf ik maar denken
het komt me tegemoet
Hoe het zou zijn geweest
als het anders gelopen zou zijn
dan was mijn hele leven anders
en voelde ik minder de pijn
stilletjes doet het me nog verdriet
heel stilletjes als een kleine beet
Maar ik ben allang gelukkig
dat ik weet dat je me niet vergeet
Reacties op dit gedicht
| Chichi: | Maandag, oktober 14, 2002 19:07 |
| :') Heel erg lief.. ik weet niet wat ik verder moet zeggen.. lief.. |
|
| Ana (stacia): | Donderdag, oktober 10, 2002 12:51 |
| De woorden zijn zo zacht gekozen dat het inderdaad lijkt op stil verdriet. Een mooie hoor, Worteltje. liefs ana |
|
| MayadeBij: | Donderdag, oktober 10, 2002 11:45 |
| Herkenbaar, knuffel voor je (ja ik weet wel dat je daar geen reet aan hebt, maar toch) En, geniet van deze dag, ze is special, ik voel 't aan mijn Honing, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Worteltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 10 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||