VERDRIET
Verdriet uit zich in verschillende vormen,
Een begrip zonder normen.
Vaak een uiting van pijn of leed,
Soms willen we dat een ander dat weet.
Verdriet soms zichtbaar en soms verborgen,
De een heeft het nu de ander krijgt het morgen.
Het zet je vaak gewoonweg helemaal klem,
En vormt diep van binnen een eigen stem.
Diepe ongekende emoties zoeken hun weg naar boven,
Zo gevaarlijk,dat ze je van elke realiteit beroven.
Radeloosheid en machteloosheid eisen hun deel,
Geen uitweg meer,het wordt gewoon te veel.
Tranen wellen omhoog,en rollen vrij over de wangen,
Bijna zinloos om ze allemaal op te vangen.
Al je gevoelens vliegen op dat moment heen en weer,
Al je gedachten zitten gevangen keer op keer.
Er is nog zoveel niet gezegd en zoveel om te geven,
Bijna teveel voor een mensen leven.
Ineens is er dat ene onzichtbare speciale licht,
Hartverwarmend,niet te vangen maar doel gericht.
Het geeft je Kracht en Hoop,het maakt je sterk,
Onvoorstelbaar,maar het doet zijn werk.
Je gedachten dwalen af naar vroeger en heden,
Je vindt de uitweg,voor alles is een reden.
Je gaat door die ene deur,en begint te praten,
Je was zo dichtbij,bijna verlaten.
Alles wordt besproken,zelfs bijgelegd,
Ineens wordt alles weer langzaam helder,het is gezegd.
Alles krijgt een nieuwe kans,
Datgene waar je voor leeft krijgt weer glans.
Zo heeft verdriet ook een positieve kracht,
Het is sterker dat iemand ooit had verwacht.