DIE STUNDE NULL - ( Fassbinder)
Over het einde van de wijdbeense spoorlijnen
ligt de oneindige afstand
getuigend de laatste soldaten,
de moeders die de vaderloze meisjes
tegen de borst dragen,
een draaitafel met een hendel
braakt de eerste toespraken van de fuhrer,
waarvoor hoge en lage landen
in vuur en vlam hebben gestaan
sidderend voor de geplooide nagels
in de gelakte laarzen,
die als weerhaken dreunden op de landwegen
één gelijktijdig 'heil sieg',
vervolgens zwermden mijnwerkers als mieren
met de rode vlag over de kapotgeschoten stad,
waarvan je slechts één doodtrapt
maar niet allemaal tegelijk,
dat wisten de vlamingen die ter kerke gingen
ook niet,
tenslotte de rubberen yankees
die als gingen ze ter kermisse,
de meisjes van hun maagdelijkheid bevrijdden,
voor alle onschuldige geleerden
was er een nieuwe job met toekomst
want wie moest er tenslotte
de laatste wereldbrand voorbereiden ?
ligt de oneindige afstand
getuigend de laatste soldaten,
de moeders die de vaderloze meisjes
tegen de borst dragen,
een draaitafel met een hendel
braakt de eerste toespraken van de fuhrer,
waarvoor hoge en lage landen
in vuur en vlam hebben gestaan
sidderend voor de geplooide nagels
in de gelakte laarzen,
die als weerhaken dreunden op de landwegen
één gelijktijdig 'heil sieg',
vervolgens zwermden mijnwerkers als mieren
met de rode vlag over de kapotgeschoten stad,
waarvan je slechts één doodtrapt
maar niet allemaal tegelijk,
dat wisten de vlamingen die ter kerke gingen
ook niet,
tenslotte de rubberen yankees
die als gingen ze ter kermisse,
de meisjes van hun maagdelijkheid bevrijdden,
voor alle onschuldige geleerden
was er een nieuwe job met toekomst
want wie moest er tenslotte
de laatste wereldbrand voorbereiden ?
Reacties op dit gedicht
| theike: | Zaterdag, oktober 12, 2002 14:54 |
| ja een aardige overblik. (misschien de hard werkende russen niet te vergeten?...ach doet er ook niet toe) mooie beelden hoor, betekeningsvol. |
|
| flyingbabe: | Zaterdag, oktober 12, 2002 10:41 |
| daar denken we het best niet aan, tog? Vrede zal er niet zijn maar op een oorlog hopen we niet liefs, babe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||