met de honing van jouw liefde
ben ik wakkergeschoten
was het geluk, een droom
we waren één als een suikerspin
verstrengeld gesmolten
in elkaar vervaagt
zoek ik nu tevergeefs
een beeld, een herinnering
in de bloesems van mijn droom
slik ik bitter jouw woorden in
| Albrecht Paul: | Dinsdag, oktober 15, 2002 22:57 |
| Vervaagd, als voltooide tijd, is met een D, net als verstrengeld. "Met honing wakkerschieten" ik zie het je niet zo goed doen. 'Met de zoete smaak van jouw liefde nog in mijn mond' of zoiets, dat wel. Ik zie honing niet zo, omdat een suikerspin niet bepaald niet aan honing doet denken. Van de andere kant, zonder honing vallen die bloesems weer een beetje raar. Bloemetjes en bijtjes, honing dus, horen daar bij. Eigenlijk zou je die beginzin in het laatste couplet moete |
|
| flyingbabe: | Zaterdag, oktober 12, 2002 18:19 |
| nu is het al ver avond dus zal ik maar zeggen goedeavond!! knap geschreven liefs, babe |
|
| DrieGeetjes: | Zaterdag, oktober 12, 2002 16:49 |
| Goede middag, Lena. Goed geschreven gedicht. Jo. ;o)x |
|
| Auteur: -lena- | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||