onzichtbaar zal ik blijven,
zelfs in mijn schrijven.
men zal mij niet meer beschimpen,
want ik heb mezelf doen krimpen.
geen kwetsende woorden meer,
geen pijn,geen hartezeer.
ik schrijf nu wat ik wil,
want ik hou mij stil.
geen hoop,geen toenadering.
alleen een onzichtbare verbittering.
geschreven door een gestoorde geest,
wat ooit een mens is geweest.
laat mij maar onzichtbaar zijn,
zo doe ik alleen mezelf maar pijn.
Auteur: linda vangheluwe | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 oktober 2002 | ||
Thema's: |