Die mooie tijd van vroeger...
Ver, ver , heel ver hier vandaan,
Rust een tijd
Een mooie tijd,
Een schitterend mooie tijd
Maar jammer genoeg zijn we die tijd nu kwijt.
Ik ging weg
Drie weken lang.
Al die pijn,
Dat was de grote spelbreker,
Die er nooit had mogen zijn.
Nu zijn we langzaam aan,
Die mooie tijd weer aan het opbouwen.
Maar als het niet lukt,
Zal ik moeten gaan.
En zal ik gaan verlangen naar de tijd,
Die dan niet meer zal bestaan.
Lieve Koen, Ik weet zeker
Je wilt me niet kwijt
Als je het doet Koen,
Ik weet zeker Koen,
Dan krijg je spijt,
Doe me die pijn niet aan
Laat ons alsjeblieft nog heel lang bestaan.
Lots of Love Anne
Rust een tijd
Een mooie tijd,
Een schitterend mooie tijd
Maar jammer genoeg zijn we die tijd nu kwijt.
Ik ging weg
Drie weken lang.
Al die pijn,
Dat was de grote spelbreker,
Die er nooit had mogen zijn.
Nu zijn we langzaam aan,
Die mooie tijd weer aan het opbouwen.
Maar als het niet lukt,
Zal ik moeten gaan.
En zal ik gaan verlangen naar de tijd,
Die dan niet meer zal bestaan.
Lieve Koen, Ik weet zeker
Je wilt me niet kwijt
Als je het doet Koen,
Ik weet zeker Koen,
Dan krijg je spijt,
Doe me die pijn niet aan
Laat ons alsjeblieft nog heel lang bestaan.
Lots of Love Anne
Reacties op dit gedicht
| flyingbabe: | Zondag, oktober 13, 2002 14:28 |
| die tijd van vroeger kan je nu ook weer laten bestaan...omdat er geen mooie tijd is hoef je toch niet te gaan het is dan juist dat jullie elkander het meest nodig hebben, niet? liefs, babe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anne van Straalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||