Als ik sterf
Als ik sterf
Als ik sterf,
ween dan niet.
Want ik weet,
dat meen je niet.
Na al jouw leugens,
al die pijn.
Zou je toch niet wenen,
dat ik weg zou zijn.
Waarschijnlijk zal het nooit stoppen,
zullen jouw leugens nooit over gaan.
Misschien als ik dood ben zal het stoppen,
maar moet dat nu echt zo ver gaan?
Het kan je waarschijnlijk helemaal niet schelen,
of ik hier morgen nog rond loop of niet.
Maar ik mag je niet zien wenen,
want ik weet, dat meen je niet.
Reacties op dit gedicht
| Fenix: | Zondag, oktober 13, 2002 19:53 |
| mooi gedicht... misschien kan het die persoon vast wel meer schelen dan je denkt. praat er eens over: je hebt gelijk, wacht niet tot je doodgaat om te zeggen hoeveel je van iemand houdt... maar voor mij is het te laat nu... Liefs, Fenix xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: snuf | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||