Raar mie: | Dinsdag, oktober 22, 2002 18:01 |
sterkte | |
PeterdB: | Maandag, oktober 14, 2002 22:03 |
Met een hoop mensen erom heen is dat ook moeilijk; sterk geschreven Waterval. | |
michris: | Maandag, oktober 14, 2002 18:19 |
heel indringend... michris |
|
Di Angeli: | Maandag, oktober 14, 2002 13:00 |
Innerlijk worden zoveel tranen, zelfs van de ander, in je één. Het delen van dat stukje is in feite het hele leven een gevecht, terwijl het ongeduldig wacht, om zichtbaar je hart weer ruimte te geven. Het lijkt zo simpel, maar het gevoel laat zich niet graag openbaren... Jammer toch, al is de tijd nooit verloren, verwerken en vrij worden mogen enkele seconden lenen, als de uren daarna maar weer mooi worden. |
|
Theo van de Wetering: | Maandag, oktober 14, 2002 13:00 |
een mooi gedicht! | |
~Marina~: | Maandag, oktober 14, 2002 09:00 |
klinkt me bekend in de oren heel mooi liefs, Marina |
|
free: | Maandag, oktober 14, 2002 08:42 |
...verdriet is persoonlijk knuffie free |
|
Roxette: | Maandag, oktober 14, 2002 00:46 |
die moeilijke momenten.... verdrietig en toch kostbaar... liefs Rox |
|
wijnand.: | Maandag, oktober 14, 2002 00:44 |
prachtig | |
Auteur: waterval | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 oktober 2002 | ||
Thema's: |