een gum
Een gum
Als ik mijn verleden uit kon gummen,
Maar ik weet dat dat niet kan.
Als ik mijn verleden uit zou dunnen,
Tja zeg me, wat had je dan.
Verleden is je rugzak van de tijd,
je kunt daar steeds uit putten.
‘T is wat je door het leven leid,
iets om op te stutten.
Gummen ja je wou het zo graag,
maar laat me een ding zeggen.
Raak je je verleden kwijt,
dan kun je niet meer dreggen,
Gum dus nimmer uit geheugen,
en sla het op voor goed.
Geniet met volle teugen,
dat geeft je leven moed.
Als ik mijn verleden uit kon gummen,
Maar ik weet dat dat niet kan.
Als ik mijn verleden uit zou dunnen,
Tja zeg me, wat had je dan.
Verleden is je rugzak van de tijd,
je kunt daar steeds uit putten.
‘T is wat je door het leven leid,
iets om op te stutten.
Gummen ja je wou het zo graag,
maar laat me een ding zeggen.
Raak je je verleden kwijt,
dan kun je niet meer dreggen,
Gum dus nimmer uit geheugen,
en sla het op voor goed.
Geniet met volle teugen,
dat geeft je leven moed.
Over dit gedicht
| Auteur: Evelien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||