Onder een laag van vernis
Onder een laag van vernis.
Je gevoelens je liefde, gedachten,
die smelten zo diep in mijn hart.
Soms ben ik dan niet meer bij machte,
dan raak ik toch nog zo verward.
Ik weet dat ik je niet meer kan zien,
laat staan dat ik je kan voelen.
Dit is toch niet wat ik verdien,
je kan het ook zo niet bedoelen.
Daar waar jij je nu begeeft,
daar kan ik alleen maar van dromen.
Je hebt daar dan ook naar geleefd
mag hopen dat ik er zal komen.
Ik weet het mijn vergelijking is fout
maar weet dat ik je heel erg mis.
Je lijkt op een mooi stukje hout,
onder een laag van vernis.
Je gevoelens je liefde, gedachten,
die smelten zo diep in mijn hart.
Soms ben ik dan niet meer bij machte,
dan raak ik toch nog zo verward.
Ik weet dat ik je niet meer kan zien,
laat staan dat ik je kan voelen.
Dit is toch niet wat ik verdien,
je kan het ook zo niet bedoelen.
Daar waar jij je nu begeeft,
daar kan ik alleen maar van dromen.
Je hebt daar dan ook naar geleefd
mag hopen dat ik er zal komen.
Ik weet het mijn vergelijking is fout
maar weet dat ik je heel erg mis.
Je lijkt op een mooi stukje hout,
onder een laag van vernis.
Reacties op dit gedicht
| Miran: | Zondag, januari 14, 2001 10:21 |
| heel gevoelig ! mooi !!! | |
| black flower: | Vrijdag, januari 12, 2001 16:45 |
| heel mooi! | |
| ilona: | Vrijdag, januari 12, 2001 16:22 |
| heel erg duidelijk verwoord...je gaat goed hoor.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evelien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||