Ik kijk verslagen naar je rug...
Ik kijk verslagen naar je rug
De woorden klinken iets te hard
Weerkaatst in de grote spiegel des zielen
Het ongeloof is te hard aanwezig
De twijfels reageren me te verward
Je kijkt weg van mijn toegeving
Wilt regeren over jou wereld
Bittere tranen verbranden je hand
Trekt niet terug voor één enkel ding
Ik kijk verslagen naar je rug
Hoor nog net een afscheidswoord
Ik ben een prins in ’t bos verloren
En ik wil hem zo graag terug…
De woorden klinken iets te hard
Weerkaatst in de grote spiegel des zielen
Het ongeloof is te hard aanwezig
De twijfels reageren me te verward
Je kijkt weg van mijn toegeving
Wilt regeren over jou wereld
Bittere tranen verbranden je hand
Trekt niet terug voor één enkel ding
Ik kijk verslagen naar je rug
Hoor nog net een afscheidswoord
Ik ben een prins in ’t bos verloren
En ik wil hem zo graag terug…
Reacties op dit gedicht
| Junkie XS: | Maandag, oktober 14, 2002 23:27 |
| wauw dit is echt een mooi gedichtje! net een verdrietig sprookje... sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: lenore | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||