Ballast
Ballast
wolken van verbintenis
verliepen grijs en grauw
en donkerblauwe randen
balanceerden over kou
grenzen werden afgetast
verdwalend in gevoel
bevend voor verduistering
en raakvlak blijvend koel
nevel waart nu flarden hoog
van hagelsteen ontlast
maar al de resten schaduw
torsen sombere ballast
Reacties op dit gedicht
| moonshine21: | Donderdag, oktober 17, 2002 10:08 |
| een hele mooie.. ik heb er gewoon geen worden voor.. maar je bent niet alleen vergeet dat niet... liefs xxkim |
|
| sleepless: | Woensdag, oktober 16, 2002 19:21 |
| Weer een hele sterke. Groetjes. |
|
| Thecool: | Dinsdag, oktober 15, 2002 22:04 |
| Ja Hallo lekkere knuffel van me Ik is weer terug hehe het duurde maar wat ik nu weer zie multi grande DIKKE KUS (::) |
|
| Ana (stacia): | Dinsdag, oktober 15, 2002 13:09 |
| Een hevige, Waterval. En voor velen herkenbaar. liefs ana |
|
| Di Angeli: | Dinsdag, oktober 15, 2002 09:56 |
| Blijf alsjeblieft vanuit de ziel schrijven, dat raakt. Communicatie is van de wereld, die druk en hectisch is, zelfs dan lukt dat al niet. Echter de intuïtieve krachten die woorden laat verweven met emoties, zijn de parels van onze paradijs. En dit gedicht is er een bewijs van, dat je zo de mooiste innerlijke gevoelens met anderen kunt delen. Maar vooral er zelf ook sterker door kan worden. |
|
| free: | Dinsdag, oktober 15, 2002 08:08 |
| schitterend !....nix te moeilijk theo..;) liefs free |
|
| wijnand....: | Dinsdag, oktober 15, 2002 07:38 |
| wonderschoon gedicht en ik hou wel van dit soort dichtwerk | |
| Theo van de Wetering: | Dinsdag, oktober 15, 2002 01:37 |
| hee, waterval, je dicht goed, maar volgens mij soms te vanbinnen en dat communiceert niet, anders gezegd: te moeilijk. Je hebt veel te zeggen... | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||