Tranen lopen langs mijn wangen naar beneden..
Het voelt, alsof ze hier al eerder hebben gegleden.
Ik heb veel verkeerd gedaan in jouw ogen,
door je zoveel dingen te laten geloven.

Zoals dat ik van je houden zal, voor altijd.
Het was voor mij geen leugen, maar een duisternis;
Een duisternis die nog vaak tegen vele tranen strijdt.
En die me nu doet beseffen hoe hard ik je wel mis.

Ik wou dat je mij van alles zou kunnen vergeven
Zoals ik jou in der tijd zomaar je gangetje liet gaan.
Ik weet dat we samen sterk zijn en elkaar veel kunnen geven;
dus kan onze liefde aub nog een beetje langer bestaan...

Niets dat ik kan doen.
totale onzekerheid.
Jij hebt de macht.
Ik het verdriet.