vallende ster
ik leun tegen jou
hand in hand
niets kan ons nu nog stoppen
om weg te dromen
heel erg ver
hoofd tegen hoofd
kijkend naar de sterren
maar ik geloof
dat na die sterren
nog meer sterren zijn
en daarna nog meer
en meer
en meer...
tot een mens zo ver in gedachten
van zijn eigen wereldbol is verdwenen
dat hij eindelijk begint te weten
dat hij niet de enige hier kan zijn
maar dan voel ik je hand zacht knijpen
en lig ik weer ,verdwaald in de sterren, op de aarde
maar lig ik naast mijn eigen lieve ster
met ogen waarin ik kan weg dromen
uitgedaagd door karin jansen
hand in hand
niets kan ons nu nog stoppen
om weg te dromen
heel erg ver
hoofd tegen hoofd
kijkend naar de sterren
maar ik geloof
dat na die sterren
nog meer sterren zijn
en daarna nog meer
en meer
en meer...
tot een mens zo ver in gedachten
van zijn eigen wereldbol is verdwenen
dat hij eindelijk begint te weten
dat hij niet de enige hier kan zijn
maar dan voel ik je hand zacht knijpen
en lig ik weer ,verdwaald in de sterren, op de aarde
maar lig ik naast mijn eigen lieve ster
met ogen waarin ik kan weg dromen
uitgedaagd door karin jansen
Reacties op dit gedicht
| ~siRa~: | Maandag, december 30, 2002 20:16 |
| echt mooi! liefs |
|
| Thecool: | Dinsdag, oktober 15, 2002 21:54 |
| zwijmel zwijmel wat een stuk ik mis geen elfje wanneer wordt ze een twaalfje nice job |
|
| karin jansen: | Dinsdag, oktober 15, 2002 19:16 |
| hhmmm ... prachtig!!! ik droom er bijna effe bij weg ;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: £lfje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||