Zie je voor me in gedachten.
Hoor hoe wij ooit samen lachten.
Denk terug aan die leuke tijden.
Maar nu kan ik alleen nog maar lijden.

Die mooie tijden zijn voorbij.
Jij hoort niet meer bij mij.
Bijde nu een ander leven.
Nog steeds begrijp ik niet warom je onze vriendschap op hebt gegeven.

Wil weer naast je staan.
wil weer een arm om je heen slaan.
Maar dit alles kan nooit meer.
Jij wilt me niet meer kennen en dat doet zo zeer.
Ik kan je niet zomaar los laten.
Ook al ben jij me gaan haten.

Waaren die tijden dan niet fijn?
Hoe heb je et allemaal op kunnnen geven voel je nu dan geen pijn?
Spijt van vroeger heb ik niet.
Maar als ik eraan denk dat ik nooit meer naast je zal staan heb ik verdriet.

Jij was mijn beste vriend.
Waaraan heb ik dit toch verdient.
Nu rolt er weer een traan.
Ik besef nu dat ik je moet laten gaan.