elementen
diep in het water
op de bodem van de zee
is het donker en verstikkend
hopelijk trekt het me mee
hoog in de lucht
op ‘t topje van de berg
is het koud en heel gevaarlijk
vallen vin k niet erg
dicht bij de vuren
bij de hitte van de vlam
is het heet en heel beangstigd
niet bang dat ik struikelen kan
snel over de wegen
in een auto vol met gas
denk ik terug aan me verleden
aan hoe onzeker ik eerst was
op de bodem van de zee
is het donker en verstikkend
hopelijk trekt het me mee
hoog in de lucht
op ‘t topje van de berg
is het koud en heel gevaarlijk
vallen vin k niet erg
dicht bij de vuren
bij de hitte van de vlam
is het heet en heel beangstigd
niet bang dat ik struikelen kan
snel over de wegen
in een auto vol met gas
denk ik terug aan me verleden
aan hoe onzeker ik eerst was
Reacties op dit gedicht
| Ellen B: | Woensdag, oktober 16, 2002 20:38 |
| Heel mooi! Ik ben ook onzeker. | |
| Zasan: | Woensdag, oktober 16, 2002 19:42 |
| Beangstigend en leuk tegelijk. | |
| DrieGeetjes: | Woensdag, oktober 16, 2002 19:16 |
| Dat vind ik een goed gedicht, Nikkiej. Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nikkiej | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 16 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||