Als een filmlaag
glanst de aarde in mijn ogen
gelijk een fantasie
op dit doorweekt moment
ervaar ik de zachtheid
van mijn eigen woorden
waar mijn handen
stralen zoals het kaarsje
dat het licht brengt van
mijn vormgegeven liefde
in je bereikbaar hart
een regendruppel
neemt sierlijk
de kortste weg
over je rode wangen
zonder het uiteenspat
mijn zoetste dromen
evenaren nooit het geluk
dat gevoel van verdampen
van een regendruppel
uit pure liefde.
17-10-‘02/0:01
wijnand.: | Donderdag, oktober 17, 2002 17:57 |
prachtig | |
Anouck ( Almost me): | Donderdag, oktober 17, 2002 13:01 |
Heel teder, lieflijk gedicht Wil...mooi hoor. Liefs, Anouck |
|
arie: | Donderdag, oktober 17, 2002 11:57 |
Whauwww Wil, dit is eene schone ;) | |
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
Gepubliceerd op: 17 oktober 2002 | ||
Thema's: |