Engeltje in een doosje...
Engeltje in een doosje...
Klein onzichtbaar dwergje
verstopt in een doosje,
draagt in zijn hart
een klein wit roosje,
houdt zich voor
het licht verborgen,
en laat alle dromen
voor morgen ...
Klein onzichtbaar dwergje,
verschijnt bij het
eerste ochtendgloren,
als een engeltje
uit een doosje,
in zijn hand
het kleine witte roosje,
teken van zijn hoop,
teken van zijn geluk,
schenkt het mij
en waarschuwt me,
maak het echt niet stuk...
Klein onzichtbaar dwergje
verdwijnt weer,
gaat weer slapen
in zijn veilig doosje,
en in mijn hart
rust nu
het kleine witte roosje...
engeltje uit een doosje...
Reacties op dit gedicht
| tagimoucia: | Donderdag, oktober 17, 2002 19:32 |
| adembenemend | |
| dammage: | Donderdag, oktober 17, 2002 19:31 |
| tof om te zien dat je het niet opgegeven hebt, dat je eindelijk hebt toegegeven aan de drang om weer een pen te nemen en te schrijven |
|
| Iejoor: | Donderdag, oktober 17, 2002 18:39 |
| Schitterend... | |
Over dit gedicht
| Auteur: *goodbye* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||