Je wordt verliefd op een jongeman.
Misschien is hij het wel, misschien is hij "the one"
Hij die al je verlangens, dromen en fantasien waar maken kan.
Het is die eerste zoen,
je voelt dan iets.
Je hebt het niet in de hand, je kan er niks aan doen.
Het is ook het moment waarop je die eerste zoen krijgt,
en alles om je heen wazig wordt.
Het is net alsof jij en die jongen nog bestaan,
en al het andere wegvaagt of zwijgt.
Dan weet je gewoon dat je nooit meer een andere jongen wilt kussen.
heel even mag je dat bijzondere geschenk koesteren.
je wilt lachen en huilen tegelijk, het is gewoon niet te sussen.
want je bent zo blij dat je het hebt gevonden op dat moment,
maar tegelijkertijd ook weer zo bang om het kwijt te raken datzelfde moment.
ilse