gazamoeder {warchild}
omringd door duister
met de geur
van dood
vond jij onder
glinstering
van ontelbare witte kristallen
de hechting van
haar
warme moederschoot
haar bloed
vond een veilige doorgang
vastbesloten te overleven
de kloof te dichten
om duisternis
haar licht te geven
het worstelde nog niet
met wat er op zijn netvlies stond
zij baarde hem
tussen grof geschut
met helse kreten
naakt op koude grond
hij stapte door het leven
gevolg door zuiver licht
liet zich zonder dralen
wegvoeren
naar de school van onderricht
het oog van de toekomst
lag in jouw handen
en zij...
zij liet je gaan
vol vertrouwen
zes jaren mens
en vaag was er even
die angst voor de grens
aangemoedigd door geloof
zij moeten ons wel haten
openden tanks het vuur
onder`t dak van de school
regende het granaten
als stof
van gisteren
vrij als de wind
hebben ze hem weggevaagd
haar allerliefste oorlogskind.
I`m not suppose to care
but I do.
met de geur
van dood
vond jij onder
glinstering
van ontelbare witte kristallen
de hechting van
haar
warme moederschoot
haar bloed
vond een veilige doorgang
vastbesloten te overleven
de kloof te dichten
om duisternis
haar licht te geven
het worstelde nog niet
met wat er op zijn netvlies stond
zij baarde hem
tussen grof geschut
met helse kreten
naakt op koude grond
hij stapte door het leven
gevolg door zuiver licht
liet zich zonder dralen
wegvoeren
naar de school van onderricht
het oog van de toekomst
lag in jouw handen
en zij...
zij liet je gaan
vol vertrouwen
zes jaren mens
en vaag was er even
die angst voor de grens
aangemoedigd door geloof
zij moeten ons wel haten
openden tanks het vuur
onder`t dak van de school
regende het granaten
als stof
van gisteren
vrij als de wind
hebben ze hem weggevaagd
haar allerliefste oorlogskind.
I`m not suppose to care
but I do.
Reacties op dit gedicht
| Di Angeli: | Woensdag, januari 15, 2003 13:20 |
| Kwam dit gedicht tegen die niet is opgenomen in de War Child bundellijst, wil je dat deze er in komt, moet ik dat vandaag weten. Di Angeli |
|
| Steven Vermeulen: | Vrijdag, oktober 18, 2002 18:32 |
| eerste keer dat ik een gedicht van je hier op de site lees, en mteen een schot in de roos. Prachtig doordringend gedicht... |
|
| Ana (stacia): | Vrijdag, oktober 18, 2002 13:19 |
| Indringend gedicht. But why aren't you supposed to care? liefs ana |
|
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, oktober 18, 2002 10:04 |
| een indringende bijdrage Frauke sjappo |
|
| Sayhi: | Vrijdag, oktober 18, 2002 01:18 |
| Owh mijn god, wat zielig.. Dit is nou echt zo'n gedicht waardoor je weer gaat nadenken over de belangrijke dingen in het leven.. bedankt.. Groetjes, Sayhi |
|
