Mijn gevecht met de wind
De storm
ging machtig over het land
als dictator
uit naam van de natuur
het verbrak bruut
de verbondenheid
van de tak en boom
en floot gewoon door
het ontzielde in één ruk
een tomatenplant zo fier
dat bloedrood
uitdroogt tot rimpels
het wakkerde de golf
tot het neerkwakken
van het onbreekbaar schip
zonder een vervolg
ik een mensenkind
zwak maar gelovig
overwin hellend
mijn gevecht met de wind.
19-10-‘02/0:03
Reacties op dit gedicht
| frauke: | Zaterdag, oktober 19, 2002 22:58 |
| stormachtig goed.ik zie de herfst zo voor me. kgrtj |
|
| dikkertjedap: | Zaterdag, oktober 19, 2002 16:30 |
| de man die overhelt in de storm, maar niet breekt is voor mij de held die de tijd wreekt groet, dd |
|
| Jacobs Ivan: | Zaterdag, oktober 19, 2002 08:00 |
| pure poezie zeer mooi !!!! | |
| Roxette: | Zaterdag, oktober 19, 2002 01:02 |
| jouw gevecht winT.....door geloof... Rox |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||