het donker vergrijpt zich
aan de dag
het zwarte aanschouwt
nu zelfs alles
een licht niet te bekennen
doch zoveel schaduwen
te zien
de hand reikt naar
een leegte
die in gedachten
wel iets tastbaars was
alle ijzige ogen teveel
geschreeuw binnensmonds
niemand meer tegen
geen delen meer voor
slechts hoorbaar is
het koude geklop
van een gebroken hart
| Iejoor: | Zondag, oktober 20, 2002 20:51 |
| Hmm...hadden we toch beter iets leuks kunnen gaan doen. Jmmr dat ik ni kon, maar je houdt m tegoed...zondag as? xxxchiara |
|
| lenore: | Zondag, oktober 20, 2002 14:02 |
| KOm op adry,kan het wat vrolijker op deze koude mooie herfstdag. Er komen nog zoveel mooie momenten! Bijt je erdoor! Hup met de geit! Kusjes Sterkte Lotte |
|
| Ria Overwater: | Zondag, oktober 20, 2002 13:27 |
| Meer dan mooi omschreven, sterkte! Liefs Ria |
|
| flyingbabe: | Zondag, oktober 20, 2002 13:17 |
| zo droevig, ardy:( had wat vrolijker van je verwacht sterkte toegewenst bij deze moeilijke periode..Maar sta niet te lang stil knuff, babe |
|
| Auteur: Armand Manoochehry | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||