de bekende, eindeloze put
ik zit weer in de put
waar ik een jaar geleden ook in zat
die eindeloze diepe put
waarvan de bodem de dood betekend
ik begin de moed langzaam te verliezen
en angst overspoelt me
er woekerd een storm door m'n kop
waardoor ik niet meer goed kan denken
het ging een tijdje goed
ben ik langzaam uit de put gekropen
maar nu val ik weer
en veel dieper dan eerst
die terugval maakt me bang
hoe zal ik dit keer eindigen
word ik weer zo depressief
en zal ik weer een zelfmoordpoging doen???
ach, wat heb ik toch
wat is er met mij aan de hand
waarom overkomt mij dit allemaal
waarom ik????
ik weet het
dat moet je niet vragen
maar toch wil ik het weten
is mij dit voorbestemd???
zal ik mijn hele leven
in dit cirkeltje blijven draaien
zal ik blijven schommelen
tussen wel oké en depressief???
20-10-2002
Reacties op dit gedicht
| NooR: | Zondag, oktober 20, 2002 20:32 |
| Ik weet het... maar ergens komt er een punt waarop je verder klimt dan zakt xxx NooR |
|
| flyingbabe: | Zondag, oktober 20, 2002 13:22 |
| hey, lieverd klim eruit en ga het niet alleen ik zal je helpen... toon een lach... knuff, babe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||