Klankenkoorts
vooreerst was het de stilte
in een lege zaal met lege stoelen
leeg podium en lege staanders
de deur gaat in schijnbaar slowmotion
open met de eerste lichtstraal
op het verlaten strijdperk
waarna de eerste klanken en voetgeschuifel
boven rumoer uitstijgen
wanorde waarna de dirigent
stokje ritmisch kloppen
aandacht op zich eist
en ik in het publiek
leef mee en ervaar
een klankenkoorts
ja ze spelen zuiver
^__^
Reacties op dit gedicht
| Worteltje: | Maandag, januari 27, 2003 12:34 |
| leuk dichie Kus Worteltje |
|
| sleepless: | Maandag, oktober 21, 2002 17:37 |
| Euh... ik weet niet wat ik moet zeggen... Lijkt wel een 1ste meeting :-) Groeten. |
|
| NooR: | Zondag, oktober 20, 2002 20:15 |
| Ik en de toetsen met het publiek erbuiten xxx NooR |
|
| friedel: | Zondag, oktober 20, 2002 19:36 |
| tjonge, er verschijnen zo vaak nieuwe ziektes tegenwoordig...wat zou dat toch zijn :P gaaf gedichtje |
|
| flyingbabe: | Zondag, oktober 20, 2002 16:20 |
| niet vals spelen he;) hmm nieuwe benaming; klankenkoorts..wordt het een nieuwe ziekte?? mooi gedicht knuffel, babe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||