Ik heb alles gehad,veel mee gemaakt.
Ervaring zat ik zeg vaak heb alles al gehad.
Behalve een man die het de moeite waard vond om met me verder te doen.
Ezels met hopen zijn mijn pad gepasseert,me veel geleerd maar ook heel erg beschadigt.
Ik ben het soms spuugzat dit leven,maar ook in droeve dagen worden er goeie momenten gegeven.
Kleine dingen,mooie momenten zijn er altijd wel ergens om je geen.
Met schade en schande wijs geworden.
Veel hartepijn zoveel dat er nooit meer een man,zal zijn dat me kan bekoren en mijn hart zal toe behoren.
Dit is iets wat ik nooit meer zal veranderen.
Ben gewoon bang en nog eens bang geworden.
Bang om gekwest te worden,heb nooit anders gekent.
Niets werd me zomaar gegeven altijd maar strijd moeten leveren,en waar sta je dan ouder en vanbinnen stuk gemaakt.
Of ik dit nog ooit zal overwinnen,weet niet eens waar te beginnen.
Dat is een grote vraag,maar ik besluit alleen te leven en me nooit meer te geven,aan een of andere man die nog mijn pad passeert.
Mijn hart is nu van steen verzegelt tot in de eeuwigheid.