de tijd passeert
als een sluier van aanrakingen
stilletjes het gelaat strelend
een voorbijgegleden bries
gaandeweg opgevangen
de vreemdeling in beweging
geeft zich stilaan over
het onafgebroken besef van tijd
wortelt in de aarde
een bron van onrust
van tikkende klokken
en draaiende wijzers
het langzaam vloeiende opgejaagd
het uitkijken
naar een verwarmende verhouding
met het licht van de dag
slokt de minuten levenslang op
nu plotsklaps spontaan
voorbijgeraast
onderwijl
al een rimpel te zien
louise: | Woensdag, oktober 23, 2002 07:55 |
zo toch nog gelukt;) en hij is geslaagd liefs louise |
|
Jeffry: | Woensdag, oktober 23, 2002 03:30 |
wanhoop is de slechtste eigenschap op weg naar liefde en geluk en ach, die rimpel hoort en nu eenmaal bij, let niet op de wijzers van de tijd, de trein komt altijd op zijn eindbestemming jij ook! Veel liefde en geluk toegewenst, Jeffry ;-) |
|
Dennis P: | Woensdag, oktober 23, 2002 00:42 |
hij is mooi geworden en jouw tijd komt wel! |
|
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 oktober 2002 | ||
Thema's: |