als ik je zie heb ik het moeilijk
want ik hou nog van je
en ik wil je blijven zien en bij je blijven slapen
en bij je blijven maar jij wou dat niet
ik dacht ja jij bent de ware voor mij
ik wil met jou verder leven
maar na 5 maanden en 2 weken ging het uit
ik was totaal van de wereld ik wilde niet meer eten en ik sliep slecht alleen omdat ik jou mis
en toen ik bij je was om het uit te praten
vroeg ik hou je nog van me dus jij zij
niet meer zoals het geweest is dus ik moest huilen
je sloeg een arm om me heen en ik dacht dit klopt niet
toen 1 a 2 min later deed je die arm weer weg
en we waren klaar met praten en gingen naar beneden en toen kwam je vader
die ontving me met openarmen en die zij moppie mij raak je niet kwijd en ik moets huilen
maar ja toen liepen we naar marsha (naar mijn beste vriendin) toe
en je vroeg waarom loop je met je armen over elkaar dus ik vroeg hoezo niet
eigenlijk wou ik je hand pakken maar heb het niet gedaan want ik wist niet hoe je zou reageren
maar ik dacht waarom heb je het dan uitgemaakt want ik weet dat je nog diep in je hart wat voor me voelt en ik voor jou maar ja ik probeer je te vergeten maar dat lukt niet
maar ja ik zal je nooit vergeten lieve peter