Dansen
Dansen
het dansen heb ik al verleerd
men heeft me al te vaak bezeerd
ik heb geen goede dancingshoes
en wieg maar treurend op de blues
daar zucht een kreunende gitaar
en alle klanken zijn zo waar
de snaren raken mijn gemoed
een waterval in overvloed
een diepe stem beroert mijn ziel
al is haar toestand nog labiel
maar in mijn hart biedt het soelaas
want dansen kan ik niet … helaas
Reacties op dit gedicht
| happy tear: | Woensdag, oktober 30, 2002 01:37 |
| Dichtertjes hoeven niet te dansen, je laat ieder lettertje zijn eigen dansje dansen, dat maakt jou gedichtjes elke keer weer zo bijzonder! prachtig verwoord en as je dan toch graag dansen wil, dans met je woordjes mee in dit gedicht, en je leert het snel, allicht... |
|
| Worteltje: | Zondag, oktober 27, 2002 21:53 |
| Heeel mooi.. de woorden zelf zijn al dansend, dus dat dansen komt wel goed.. Knuf Marieke |
|
| Raar mie: | Zaterdag, oktober 26, 2002 11:21 |
| Met je gedichten kan je nochtans veel. Zelfs dansen, je mooie woorden kunnen zoveel meer dingen en ook zoveel belangrijkere dingen zoals mensen troosten. |
|
| moonshine21: | Vrijdag, oktober 25, 2002 10:55 |
| mooi geschreven hoor en je kunt dan miscshien niet goed dansen maar dichten des te beter liefs xxkim |
|
| michris: | Donderdag, oktober 24, 2002 22:08 |
| ik kan ook niet dansen...maar toch...neem mijn hand en schouder...wie weet wordt het leven ooit nog swingend voor ons... knuffel, michris |
|
| NooR: | Donderdag, oktober 24, 2002 20:46 |
| Constant op je eigen tenen zeker? Yep, ik ken het... Maar niet-dansende mensen hebben dan weer andere talenten xxx NooR |
|
| xxx jan xxx: | Donderdag, oktober 24, 2002 19:36 |
| Neem gerust dansles... er gaat misschien dan een nieuwe wereld voor je open. Maar de melancholie in de blues kunnen voelen is ook een gave! xxx jan xxx |
|
| Jacobs Ivan: | Donderdag, oktober 24, 2002 12:55 |
| prachtig !!!! | |
| Susanne X: | Donderdag, oktober 24, 2002 12:47 |
| Dansen niet, dichten des te beter! Mooi hoor! | |
| pramodah: | Donderdag, oktober 24, 2002 10:32 |
| dansen kan ik dus ook niet maar we kunnen elkaar vasthouden en doen alsof ;).... en voor mij hoef je niet te dansen zolang je maar van die prachtgedichten blijft schrijven........... liefs pramodah |
|
| Ana (stacia): | Donderdag, oktober 24, 2002 10:05 |
| Zal ik een paar privé-lessen komen geven? liefs ana |
|
| DrieGeetjes: | Donderdag, oktober 24, 2002 09:50 |
| Ooit eens met klompen gedanst??? Juist! Zo dans ik dus! Jo. ;o)x |
|
| Laurier: | Donderdag, oktober 24, 2002 09:44 |
| De rust ligt ergens in het midden tussen angst en verlangen. herkenbaar en mooi. groetjes Laurier Jo |
|
| blommeke: | Donderdag, oktober 24, 2002 02:38 |
| een dans kan zoveel emoties weergeven, net als je gedicht,... Blom |
|
| Sheena: | Donderdag, oktober 24, 2002 01:04 |
| dans in de wind, hij is je vrind, al dans je dan alleen, zo duizelen deed er geeneen :-) Sheen |
|
| wijnand.: | Donderdag, oktober 24, 2002 00:20 |
| maar wel mooi dichten | |
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||