ik ben ik
dromen,
beelden lopen in mekaar
tot ze perfect zijn.
gedachten verenigen zich,
tot ze ondenkbaar zijn.
een regenboog vormt zich uit mijn verdriet
en de zon vergoedt mijn onweersbuien.
het daglicht verbergt mijn duistere nachten
en de kalme kabbelende golfjes vormen een masker
over mijn woeste oceaan.
als mijn droom gedaan is,
is al het goede gedaan.
verdriet,haat,woede en jaloezie
barsten los in een donderend onweer....
en toch,
kan een onweer ook mooi zijn.
beelden lopen in mekaar
tot ze perfect zijn.
gedachten verenigen zich,
tot ze ondenkbaar zijn.
een regenboog vormt zich uit mijn verdriet
en de zon vergoedt mijn onweersbuien.
het daglicht verbergt mijn duistere nachten
en de kalme kabbelende golfjes vormen een masker
over mijn woeste oceaan.
als mijn droom gedaan is,
is al het goede gedaan.
verdriet,haat,woede en jaloezie
barsten los in een donderend onweer....
en toch,
kan een onweer ook mooi zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Esther | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||