Gehavend en gebroken
In een koude winternacht
De hoop geheel vervlogen
Dat liefde ergens wacht
Constant vechtend tegen de wereld
Geen seconde rust
Gevangen in deze nachtmerrie
Tot liefde me wakker kust
Uitgeput sluit ik mijn ogen
Wachtend op de dood
Tot een warme, zachte gloed
Mijn eens verloren hoop vergroot
Voorzichtig heropen ik mijn ogen
En glimlach
Aanschouw de dageraad
Van een warme zomerdag
De liefde die mijn hart nu vult
De kou en pijn vervangen
Naar een gevoel zo vredig en warm
Nooit durven verlangen
Ik sta op, kijk om me heen
Mijn wereld met liefde gevuld
Nu pas zie ik wat de koude winternacht
Al die tijd heeft verhuld