voor K
Ik sluit mijn ogen,
'k zie je gezicht verschijnen.
Ik denk aan je,
tja, ik kan het niet vermijden.
Ik beleef die middagen
opnieuw, telkens weer.
Waar je handen en lippen waren,
keer op keer.
Soms doe je zo laks,
alsof niets je wat kan schelen.
Dan weer ben je lief,
zou ik zo alles met je willen delen.
Ik weet dat we verschillen,
en we kennen elkaar ook nog niet zo lang.
Toch woon je al in mijn hartje,
voor even, of voor heel lang?
Vertel het mij,
en ik ben de jouwe,
want ik voel...
dat ik wel eens van je zou kunnen gaan houden...
~*~ angel eyes ~*~
'k zie je gezicht verschijnen.
Ik denk aan je,
tja, ik kan het niet vermijden.
Ik beleef die middagen
opnieuw, telkens weer.
Waar je handen en lippen waren,
keer op keer.
Soms doe je zo laks,
alsof niets je wat kan schelen.
Dan weer ben je lief,
zou ik zo alles met je willen delen.
Ik weet dat we verschillen,
en we kennen elkaar ook nog niet zo lang.
Toch woon je al in mijn hartje,
voor even, of voor heel lang?
Vertel het mij,
en ik ben de jouwe,
want ik voel...
dat ik wel eens van je zou kunnen gaan houden...
~*~ angel eyes ~*~
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Kaparico | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||