gedachten
Langzaam zakt de zon achter de horizon
en verspreidt zich ´t nachtelijk duister
de wereld komt tot rust, nacht
en ik zit hier thuis...alleen
De klok tikt de seconde weg
de nacht bereikt z´n hoogtepunt
de wereld is in diepe rust
en ik denk aan jou...alleen
De nacht spoedt zich verder
onhoudbaar, evenals de voortrazende tijd
Langzzam geef ik me over aan de slaap
hier slaap ik nu...alleen
Aan de nacht komt een eind
de zon steekt aarzelend over de horizon
een nieuwe dag te leven
eenzaam, maar niet alleen
Over dit gedicht
| Auteur: karin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||