taal als ontsnappingspoging
Een stem kokhalst in mijn mond
en kan de muren niet doorbreken
taal zoals taal bedoeld was
met een woordenschat de leegte
omvormen tot stof
maar het treuzelt
in de kleinste dingen.
Te traag voor mensen
ze lachen me uit
Diep in hun hart
vinden ze geen waarom...
en kan de muren niet doorbreken
taal zoals taal bedoeld was
met een woordenschat de leegte
omvormen tot stof
maar het treuzelt
in de kleinste dingen.
Te traag voor mensen
ze lachen me uit
Diep in hun hart
vinden ze geen waarom...
Reacties op dit gedicht
| Basje : | Zaterdag, oktober 26, 2002 18:18 |
| wow... nou schrijvend komt het anders wel overtuigend over ;) maz Bas |
|
| waterval: | Zaterdag, oktober 26, 2002 01:30 |
| neen , ik lach niet... elke taal heeft zijn eigen tempo om de stilte te doorbreken.....alleen jij kan dat voor jezelf weten.... héél mooi gedicht.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: torvicx | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2002 | ||
| Thema's: | ||